بسم الله الرحمن الرحیم

 سر سبزی نهال  خامه از طراوتِ بحرِ زَخارِ تِذکارِحمدِ  صانعی  است که

حواسِ  پنجگانه  زدیوان قدرتش  بیتی  است و سیاراتِ هفتگانه ازقصیدۀ

حکمتش حرفی  و اشعۀ چراغ  خاطر  از پرتو وصفِ  رسولی است که 

طنطنۀ  کوس  بعثتش  شکستِ  طاق کسری  و نشان مُهر نبوتش  فتوّت

  است  درغزلِ انبیاء و  زنگ  زُدای  آینۀ  قلوب منقبتِ  مولائی  است

که شبستان  بارگاه رفیعش را  چراغدان ، چشم  فرشته و، سائل درگاهِ

 کَََرَمَش را قرص  خورشید  نان  برشته .مولائی که جاسوسان تخیلات و

اوهام را گردِ سرادقات  عزت و جلالش  راه نیست و حقائق    شناسان

 عقول و افهام را دستِ ادراک از غایتِ کمالش جز کوتاهی نی :

هیچ کس را در حریمش راه نیست         هیچ عقل از کنه  او آگاه  نیست

 جا ن  و د ل  سرگشتۀ   درگاه  او         عقل را سررشته  گم درراه او

او که  شاهبازان هِمَمالیه در طیران هوای  دیدارش  بال و پر ریخته  و

چهرۀ  این مطلوب ندیده و جهانِِ نوردان عقولِ  سلیمه درجَوَلان  فضای

 عرفانش آتش ازسُمها  انگیخته و به گَردِ  این آرزو نرسیده             

به  کنه  ذاتش  خرد  برد  پی                  اگر رسد  خس  به  قعر دری

  بسم الله الرحمن الرحیمالحمدلله رب العالمین والصلوة والسلام علی خیر خلقه

واشرف بریته وعلی ابن عمه کاشف غمه  و وصیه امیرالمومنین علی بن ابیطالب

وعلی آله الطاهرین واللعن علی اعدائهم اعداء الله الی یوم الدین .   

  قسمتی از سخنان مفتی سوریه که سال گذشته حقایقی بر زبانش جاری شد اگر چه

او از اهل تسنن استولی نوری ازحقیقت بر دلش تابش کرده وحق را دریافته وآن

را ابرازنموده ما عبارات او را آورده و ترجمه نمودیم تا تذکاری برای اهل تسنن

و شاید برای پذیرش آنان حق را مشوّق باشد زیرا حق چون خورشید تابان آشکار

است خفاش صفتان خود را از آن مخفی می کنند بقول مولوی

این  جهـان   پر  آفتا ب  و  نـور  ماه                 او  بهشته  سر  فرو  برده  به  چاه

که  اگر حقّ  است  پس  کو روشنی                سر ز چَه  بردار و  بنگر ای  دنیّ

جمله عالم  شرق وغرب آن نوریافت                  تا  تو  در چاهی نخواهد بر تو تافت

متن عربی

فاذابیک واسمحوا لی اَن اقول هذا الصدق :عَشرات حِین السِنین واَنا علی مَصعَدِ الدِراسَة

لاسمعها مِن اُستاذٍ لِی ( اَنّ یَومَ العاشوراء کا نت فیه مَأ ساة الامة الاسلامیة) لِماذا کانوا تخفون

اَنّا ذلک ؟ سمحهم الله ، قال : خوفا مِن اَن تتأثر فتتشیّع ،خوفا هل تخبّعوا الحقائق ؟ خوفا من

المذاهب هل یَکتموا الحقیقة ؟ حتی لا نقوّی مذهبا علی مذهب ، دعونا من ذلک ایّها السّادة فقد

مضی زمان یُستعمل فیه الدین متکأ ً لِسِیاسَةِ الاشخاص ، وقد مضی الزمن الذی یَستغلّه مَن

سُمِّیَ بامیرالمومنین ظلماً لِیَعیصَ فی الارض فسادا ، فما امیرالمومنین الا رجل اَقام میزان

الحقّ علیهِ اوّلا و وَزِن نفسَه بالشریعة ثا نیا و وَضَعَ مِیزان الاسلام علیهِ وعلی اُسرتِه ثالث

ا « فهذا امیرالمومنین » امّا ان یکون امیراَ ببیعةٍ تؤخذ قهرا او فی انتخاب یُؤخذ تزویراً  و

رشوة فهذا لیس امیرالاحد انّما هو امیرُهواه و نفسه و شهواتۀ حقیقة یجب ان اُعلینها .  

                                                      ترجمه

ببخشید مراکه این صدق و حقیقت را می گویم سالها ست که من برکرسی درس و بحث

از استادم می شنوم اینکه( براستی روز عاشورا می باشد در آن مصیبت و غمهای امت اسلام

برای چه این روز را مخفی می کنند؟ خدا آنها را ببخشد ، استادم گفت از ترس اینکه تاثیر

  گذاردپس شیعه شوی !، آیا از ترس حقایق را پنهان می کنید؟ آیا از ترس مذاهب حقیقت را

کتمان می کنند ؟ تا اینکه مذهبی برمذهب دیگر توان پیدا نکند و برتر گردد، رها کنید ما را از این

حرفها ای بزرگان ، پس بتحقیق گذشت روزگاری که درآن دین بکار برده میشد در حالی که 

 با لشبود برای سیاست افرادی خاص و گذشت دوران آنچنانی که به خدمت و مزدوری

می گرفت کسی که نامیده شده بود به امیرالمومنین بناحق برای اینکه در زمین فساد وتباهی

 برویاند پس نیست امیرالمومنین مگر مردی که میزان و ترازوی حق را نخست برای خود ب

پا داشت ونفس خود رابا شریعت سنجید و برابرساخت ثانیاً و قرار داد  ترازوی اسلام را برای

خود و برای اولاد خود ثالثاً پس ( این امیرالمومنین ) است ، اما آنکه امیر باشد به بیعتی که به

زور گرفته شده و یا در انتخابی که به مکر و حیله و رشوه برگزیده شده است پس این بر احدی

 امیر نیست بدرستی که او امیر هوای خود و امیر نفس و امیر شهوات خویش می باشد این

حقیقتی است که واجب است آن را آشکار سازم .

                                  السلام علیک یا قتیل العبرات

حدیث شریفی که  در ذیل آمده  فاضل خبیر و محدث کب یرمرحوم فخرالدین طریحی

اعلی ال له مقامه ال شریف درکتاب  مجمع البحرین  خویش در مادۀ عشر آورده وی

شخصیتی است که  مرحوم  محدث بزرگ  حاج  شیخ عباس  قمی در هدیة الاحباب

اینگونه اورا توصیف می کند:هوالعالم الفاضل، المحدث الورع ،الزاهد العابد ، الفقیه

الجلیل، الشیخ فخرالدین بن محمد بن علی بن احمد بن طریح النجفی الرماحی صاحب

مجمع  البحرین و المنتخب  فی المقتل  و الفخریه  فی الفقه  و شرح المنافع  و جامع

المشترکات من الرجال و غیر ذلک ،کان اعبد هل زمانه واورعهام (یعنی او عابدترین

و پرهیزکارترین اهل زمان خویش بود)